Featured post

Het jaar 2020

26 januari 2021

Bizar.. Het meest gebruikte woord om het jaar 2020 te omschrijven. En dat was het. Bizar..

Ploegend gingen we door 2020; alles was overhoop gegooid. Alles wat opkwam ging ten onder. De wereld kwam stil te staan. .. En we ploegden ons door 2020. Vogeltjes floten, bloempjes bloeiden, de lucht schoner dan ooit. En de mensheid ploegde verder, de hele zomer door. Even leek het beter te gaan, maar dat sentiment was van korte duur.. Het werd herfst.. het werd winter, we ploegden door. Het werd Kerst, het werd oudjaar.. We hielden ons groot, maar zijn diep gegaan.

..Inmiddels is het 2021, en we ploegen nog steeds. Er gloort licht aan de horizon, maar tegelijkertijd is niets nog zeker. Met wat geluk kunnen we na al ons geploeg dit jaar weer zaaien en oogsten..

Nieuw jaar, nieuwe kansen dus..

Vooralsnog is het uitgangspunt dat de tuin gewoon open kan dit jaar, met de bijbehorende Groei&Bloei Opentuinenweekenden, en die zijn dit jaar op 3/4 juli en 24/25 juli. Voor groepen op afspraak 15 juni t/m 10 september.

De geschiedenis herhaalt zich..

14 juli 2023

Klimaatverandering.. het is een feit, we kunnen er niet omheen, te warm of te koud voor de tijd van het jaar, te nat, te droog. heftige stormen op ongebruikelijke momenten, alles kan tegenwoordig.. En de tuin, ja alle natuur, gaat er gebukt onder.
En zo geschiedde het, dat afgelopen 5 juli storm Poly over het land raasde.
Wij waren op dat moment juist onderweg naar Frankrijk (ik wilde de tuinen van Monet wel eens in het echt bekijken). Bij vertrek uit Friesland was het nog redelijk rustig, maar gaandeweg de reis werd de storm steeds heftiger. Dan rij je bij Utrecht en hoor je op de radio wat voor ellende Poly in Noord-Holland aanricht, realiserende dat Friesland ook aan de beurt komt.. Pff..
Maar ja, teruggaan is geen optie, en de storm raast toch wel door..
Op hoop van zegen dan maar.
Uiteraard heeft de storm ons niet overgeslagen, maar het kon erger.. schade aan een paar grote bomen, maar de kas was geheel intact, dat was wel een opluchting!

Het thuisfront heeft het weer prima gemanaged, er was bij thuiskomst bijna niet meer van te zien, behalve dan de gespleten persoonlijkheid in het midden van de tuin..

En hiermee heeft de geschiedenis zich herhaalt: iets dergelijks gebeurde ook in 2018, zie blog d.d. 7 juni 2018.

De kas

7 oktober 2022

Jawel, de kas is geplaatst, het aankleden en inrichten kan beginnen.. Zin in!

Er was eens…

19 juli 2022

Het is ‘smoorheet’ , ik steek geen poot uit, en jullie liggen vermoedelijk ook allemaal op apegapen; ik kan wel even een verhaaltje vertellen: 
Er was eens een meisje van 56 jaar oud, die al bijna 33 jaar een tuin had waar ze graag in werkte. Het leek het meisje ook wel leuk om een kasje in de tuin te hebben, om zelf bloemen en eventueel wat groenten te kunnen kweken.
Door de jaren heen werd de tuin steeds mooier en de afgelopen negen jaar stelde ze haar tuin op gezette tijden open voor mede-tuinliefhebbers. Tuingasten vroegen haar wel eens: heb je geen kas? Het meisje antwoordde dan: nee, helaas, heb ik eigenlijk geen ruimte voor.. (jullie moeten weten: haar erf is ruin 42 are / huhum) 
..En het verlangen naar een kasje groeide..
Tot op een dag: het meisje ging meten, oriënteren, informeren, kassen ‘inspecteren’ , en uiteindelijk hakte ze de knoop door. Zodoende heeft ze inmiddels alweer een aantal weken terug een kas besteld..
Het zal jullie niet verbazen: dat meisje dat ben ik, en ik heb mijzelf weer veel werk op de hals gehaald, want de border op de foto wordt opgeofferd. Gelukkig bestaat er zoiets als levertijd..

VERANDERINGSDRIFT

5 oktober 2019

De veranderingsdrift heeft me in z’n greep. Zo heb ik al de kleine vijver dichtgegooid, het bielzenperk met de grond gelijk gemaakt, de pindakaasstruik verplaatst, het mini-vijvertje-met-de-handjes verwijderd en nog tal van kleine ingrepen gepleegd. Ik moet toegeven: het klinkt allemaal nogal dramatisch. Dichtgooien, met de grond gelijk maken, verwijderen; alsof het er allemaal niet toe doet. Maar niets is minder waar. Het dient eigenlijk een hoger doel. Welk doel? Zodra het één en ander handen en voeten krijgt laat ik het weten! (misschien)…  De foto’s zijn voor de duidelijkheid van de oude situaties dus. Wil je met eigen ogen zien wat ervan geworden is? Dat kan volgend jaar weer. Tijdens één van de open weekenden, of in groepsverband op afspraak. Ik heb nu alweer zin in het nieuwe tuinseizoen!

STENEN TIJDPERK

24 mei 2019


De grote klus van dit voorjaar begon al afgelopen najaar met het rooien van twee veel te grote lelijke coniferen. Dit betekent vele vierkante meters soort van extra grond erbij. Nu wil het toeval dat er ook nog een stapeltje!! zwerfkeien ergens in een afgelegen stukje tuin op hun eindbestemming ligt te wachten. Dat gecombineerd met een flinke berg aarde/compost… dat zou wel iets kunnen worden. Een rotstuin bijvoorbeeld. Dus de kruiwagen uit de schuur en de handen uit de mouwen. En niet te vergeten wat geleende mannelijke spierkracht (alleen voor de grootste zwerfkeien hoor!) en zie het resultaat! Het geheel moet alleen nog even volwassen worden.

RAMPJE

8 juni 2018

Terwijl wij genoten van een heerlijke vakantie buiten onze landsgrenzen, voltrok zich in de tuin een kleinschalige ramp. Tijdens een fikse onweersbui, gepaard gaand met ongekend harde wind, vond een boom langs de slootkant het nodig om er bij te gaan liggen. En dat in mijn border! Hij tikte nog net niet op de achterdeur!
Hulptroepen zijn meteen aan de slag gegaan om zoveel mogelijk tak-met-blad te verwijderen (nogmaals dank jullie wel!!) en zodoende de schade zoveel mogelijk te beperken.
En toen geschiedde het wonder: na het verwijderen van de kruin en het stukje bij beetje inkorten van de stam, veerde de boom in enkele seconden weer overeind, en zijn ontwortelde kluit keerde terug naar moeder aarde.
De boom staat er nu een beetje naakt bij en in de border zijn een aantal planten geruïneerd, maar belangrijker is dat er geen menselijke ongelukken zijn gebeurd, dus we nemen het plantaardige leed maar voor lief…

DE WINTER VOORBIJ

6 maart 2018

Net als je denkt: nu is het wel klaar met die winter, dan komt de genadeklap. Wat was het koud vorige week! De sneeuwklokjes die juist zo uitbundig stonden te bloeien stortten zich accuut ter aarde. Maar ze zijn inmiddels van de schrik bekomen en staan weer fier overeind. Dat geldt ook voor de narcissen, die kunnen hun weg naar boven ook weer vervolgen.

Zogenaamde herfst

3 november 2017

Het is begin november en normaal gesproken zouden buiten de bladeren je om de oren vliegen. Maar het is rustig en de bomen zitten nog behoorlijk in het blad. De natuur is weer eens een beetje van slag. Gisteravond heb ik nog de buitenkranen afgesloten, want volgens de weerberichten zou er vorst aan de grond kunnen voorkomen. Maar toen ik vanmorgen buiten op de thermometer keek gaf ‘ie 8 graden aan. Ook Hosta ‘Peter Pan’ is een beetje in de war: hij begint weer vrolijk te bloeien!

Alweer een nieuwe border

30 augustus 2017

De border die ik vorig jaar heb aangelegd is nog niet eens volgeplant, toch heb ik alweer een idee voor een nieuwe border. Het wordt een nazomerborder die aansluit op de trapsgewijze opgehoogde heideborder. De graszoden zijn verwijderd, de grond is omgespit en de eerste struik is geplant: een Cornus kousa die in mei/juni bloeit. Dat is tuinieren ook: af en toe inconsequent zijn…